- chociaż
- chociaż I {{/stl_13}}{{stl_8}}spój. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wprowadza zdania podrzędne lub ich części wyrażające pewien kontrast, przeciwieństwo, nieskuteczność przeciwdziałania jakiemuś zdarzeniu, zapowiada wystąpienie pewnych treści mimo innych, przeciwstawnych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chociaż był w podeszłym wieku, jeździł świetnie na rowerze. Chociaż bolała go głowa, pracował bez wytchnienia. Chociaż nie miał pieniędzy, był szczęśliwy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}chociaż II {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący daje wyraz swoim oczekiwaniom, że treść zdania stosuje się nie tylko do wskazanej osoby, rzeczy, czynności, miejsca, czasu, wielkości, miary itp., ale także do innych osób, rzeczy, czynności, miejsc itd. i mimo{{/stl_7}}{{stl_7}} niespełnienia tych oczekiwań wyraża zadowolenie: spodziewałem się, że więcej, że ktoś jeszcze, że coś jeszcze itd.; choć; przynajmniej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chociaż tu jest spokój. Chociaż w nocy jest cicho. Mógł przecież powiedzieć chociaż słowo w jego obronie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w zdaniach rozkazujących mówiący sygnalizuje, że spodziewa się, iż rozmówca nie chce zrobić więcej, zatem prosi o zrobienie tego, co uważa za minimum; choć; przynajmniej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Weź chociaż kawałek tortu. Pożycz mi chociaż tysiąc złotych. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.